مقایسه تأثیر برنامه تمرین مقاومتی درمانده ساز با مقاومت های مختلف بر قدرت و استقامت موضعی عضلات نوجوانان

این تحقیق با هدف مقایسه تأثیر برنامه تمرین مقاومتی درمانده ساز با مقاومت های 55،70 و 85 درصد یک تکرار بیشینه بر قدرت و استقامت موضعی عضلات بالاتنه و پایین تنه نوجوانان پسر 15 تا 17 ساله انجام شد. روش: روش این تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح چهار گروه(سه گروه تجربی و یک گروه کنترل) بود. جامعه آماری این تحقیق دانش آموزان پسر مقطع متوسطه مدارس ناحیه شش آموزش و پرورش شهرستان مشهد با سن تقویمی 15 تا 17 سال (متولد 1/4/1370 تا 1/6/1372) بودند و نمونه آماری این تحقیق را 44 نفر دانش آموز پسر سالم با مشخصات (میانگین سن: 1/16 سال، وزن: 12/63 کیلوگرم و قد‍: 75/172 سانتیمتر) که سابقه انجام تمرینات مقاومتی نداشتند، تشکیل می-دادند. این عده از جمع داوطلبانی که پیش تر با تکمیل فرم رضایت نامه و پرسشنامه سلامت آمادگی خود را جهت همکاری در طرح تحقیق اعلام کرده بودند، به عنوان نمونه دسترس گزینش شدند. نخست پس از برآورد یک تکرار بیشینه و سنجش قدرت مطلق و استقامت موضعی عضلات بالاتنه و پایین تنه آزمودنی ها از طریق آزمون 50 درصد یک تکرار بیشینه، آزمودنی ها بر اساس میانگین قدرت بالاتنه و پایین تنه، به طور گزینشی در 3 گروه تمرینی و یک گروه کنترل تقسیم شدند(هر گروه 11 نفر). هر یک از گروه های سه گانه تمرینی پس از مرحله گرم کردن به انجام تمرینات مقاومتی با مقاومت های تعیین شده پرداختند، به صورتی که گروه اول با 55 درصد یک تکرار بیشینه و گروه دوم با 70 درصد یک تکرار بیشینه و گروه سوم با 85 درصد یک تکرار بیشینه سه دوره متوالی و با فاصله زمانی 3 دقیقه، حرکات پرس سینه و پرس پا را انجام دادند. آزمودنی ها در یک جلسه تمرین ابتدا سه دوره حرکت پرس سینه را با سه دقیقه استراحت میان دوره های تمرینی، آغاز و پس از انجام حرکات پرس سینه با سه دقیقه استراحت به انجام سه دوره حرکات پرس پا پرداختند که هر یک از دوره های پرس پا نیز با سه دقیقه استراحت میان آن ها انجام شد، ولی در جلسه بعد ابتدا حرکات پرس پا و سپس حرکات پرس سینه را انجام می دادند. این برنامه به صورت متوالی تا پایان دوره تمرینی ادامه پیدا کرد. در جلسات دوازدهم، هجدهم و پس از اتمام دوره تمرین آزمون های قدرت و استقامت موضعی عضلات بالاتنه و پایین تنه مجدداً تکرار شد. در پایان با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس(اندازه گیری های مکرر) و آنالیز واریانس دو طرفه و آزمون تعقیبی توکی داده های خام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: انجام تمرینات مقاومتی درمانده ساز با مقاومت های 55، 70 و 85 درصد یک تکرار بیشینه باعث افزایش معناداری در قدرت و استقامت عضلات بالاتنه و پایین تنه نوجوانان پسر 15 تا 17 ساله شد(05/0p<). تأثیر برنامه تمرین مقاومتی درمانده ساز با مقاومت های 70،55 و 85 درصد یک تکرار بیشینه بر قدرت و استقامت عضلات بالاتنه و پایین تنه نوجوانان پسر 15 تا 17 ساله تفاوت معناداری داشتند(05/0p<). به طوری که تمرینات با مقاومت 70 درصد یک تکرار بیشینه بر قدرت و استقامت عضلات بالا و پایین تنه موثرتر بود. از این رو، انجام تمرینات با مقاومت 70 درصد یک تکرار بیشینه یا به عبارت دیگر 13 تا 15 تکرار بیشینه در هشت هفته آغازین تمرینات مقاومتی برای رده سنی نوجوانان می تواند بهترین راه برای توسعه قدرت و استقامت عضلات باشد.